Wegnummer 570 langs de gletsjer.

Na de soep en koffie bij de bakker zijn we vertrokken om dit schiereiland een beetje rond te rijden. We vonden een museum waar ze haaienvlees drogen en verkopen. In een schuur bij de boerderij hadden ze een museum gemaakt met allerlei voorwerpen die met IJslandse boerenbedrijven en haiienvangst te maken hebben. We konden zelfs haaienvlees proeven maar daar hadden we zulke slechte verhalen over gehoord dat we ervan af hebben gezien. Bij de boerderij stond ook een schattig kerkje waarin een altaar staat geschonken door nederlanders rond 1700. Zij hadden in zeer zwaar weer gezeten rond het schiereiland en om de goden af te dwingen op een goede afloop, beloofd iets te schenken aan de dichtsbijzijnde kerk. Helaas was het kerkje gesloten. Ik heb nog gezocht naar een sleutel onder een steen of op een randje maar helaas.
Een stuk verder zagen we stoom uit de grond komen en daar zijn we naar toe gereden, door een hek heen (nee, niet dwars er doorheen alhoewel dat ons wel zou kunnen overkomen hahaha) en daar bubbelde van alles uit de grond. Helaas kon je er niet zwemmen, het water was stervensheet. We hebben daar wel naar mooie stenen gezocht en ik heb er wat gevonden en meegenomen.
Daarna hebben we wegnummer 570 genomen die direct langs een gletsjer gaat. Prachtige uitzichten, we hebben weer genoten en veel foto´s gemaakt. De weg was een greffelweg maar druk, het leek wel of iedereen op zondagmiddag gletsjer ging kijken.
Eenmaal weer beneden hebben we koffie gedronken in een soort dal aan zee. De zee is machtig mooi blauw hier.
Des avonds heb ik bigos gemaakt en we hadden veel over. Ik heb de pan op het fornuis laten staan met een briefje erop: please take, is bigos. Nou, binnen de kortste keren was de pan leeg. We moesten nog enorm lachen om 3 spanjaarden die spaghetti met koud water opzetten. Toen ik vroeg of dit de eerste keer wasat ze kookten gingen ze volgens Jose al aan de kant staan in de hoop dat ik het zou overnemen. Ik heb ze wat blikvoer gegeven want behalve spaghetti hadden ze niets. Iedereen gelukkig. Een jongen die we bigos hadden gegeven heeft onze afwas gedaan, wat wil je nog meer? Misschien dat hij onze kamer even stofzuigt?

Zuster Baai.