De berg Laki.

Om ongeveer 9 uur in de auto richting de weg 206. Deze gaat de binnenlanden in naar de berg Laki. De rit er naar toe is ongeveer 50 km. over een slechte weg en een viertal rivierdoosteken. In 1783 is er een vulkaanuitbarsting geweest die 9 maanden heeft geduurd en enorme gevolgen had voor het landschap en de bevolking van IJsland. Er is een enmorme scheur ontstaan met allemaal kraters van een lengte van 60 km. Door de enorme uitstoot van vulkanische gassen zijn veel beesten en mensen overleden. De 3 jaren erna was er een hongersnood op het eiland en stierf een kwart van de bevolking.
Op 2/3de van de scheur staat de berg Laki van 818 meter. Deze hebben we beklommen en vandaaruit hadden we een prachtig uitzicht over de spleet en de kraterrij. Daarna zijn we door een krater geklommen. Echt heel prachtig.
We hebben vervolgens een route genomen óm de kraterrij heen. Zwarte landschappen van lavagruis. We stoppen bij een groot meer (naam vul ik later in) waarvan we op de bodem kunnen lopen omdat het water laag staat. Ik overweeg te gaan zwemmen omdat het water niet zo koud ijkt maar de wind is ijzig. Ik zier ervan af.
We rijden door naar de hut B.. (naam effe kwijt). Daar drinken we koffie en eten onze lunch. De hut is voor wandelaars maar in ene klein hutje er vlakbij woont de ranger van het gebied. Mooi plekje hoor.
eenmaal op weg nummer 1 gaan we inkopen doen in Kirkjubauklaustur. De info is wel heel minimaal, de computer is minstens nog een half uur bezet en daar besluiten we niet op te wachten. We drinken koffie in een café/restaurantje en gaan daarna verder de weg 1 af richting de gletsjers.
De gletsjer doemt steeds vaker en groter op. Indrukwekkend. We tanken en vlak daarna komen we bij het gletsjermeer Jökulsárlon. We stoppen en kijken onze ogen uit! Het is eb en enorme hoeveelheden water perst zich via een riviermond naar de zee (de Breidamerkurjökull). Daardoor worden ook veel vissen meegestuwd en de meeuwen maken daar gebruik van om makkelijk vis te kunnen vangen. Hetzelfde heb ik een keer gezien in Noorwegen in Bodo.
Na wat rondwandelen en het bekijken van de eerste ijsschotsen gaan we naar de herberg Vagnsstadir. Het is er druk. José gaat koken maar we vinden de vis niet lekker en storten ons op een toetje met IJslandse kwark met slagroom (low carb!!).
Ik bel met William en vind het heerlijk om zijn stem te horen.

Zuster Baai.